Ponte
Maior
de Ourense
Ponte Romano nos seus inicios (Sec. I
d.C.)
Hoxe Ponte Romano-Medieval de Ourense
Escribe
Secundino Lorenzo.
Email.
Mapa da Ponte Romano-Medieval de
Ourense. Ponte Maior ou PonteVella.
(En grados decimais) --->
42.345416 N , 7.868720 W
Postal
da Ponte Maior de Ourense atopada en Internet. Vense
perfectamente os sete arcos, por certo, arco romano soio é o primeiro da
esquerda. Ponte romano-medieval que no século I foi romana.
Ponte Maior de Ourense.
Romano-Medieval. Sete arcos. 370 m. (208,3 m entre
estribos). Fotografía Secundino Lorenzo. 2014.
Placa explicativa da Ponte Maior de
Ourense.
O fundamental que hai que coñecer da Ponte Maior:
O
cartel explicativo desta Ponte dice o seguinte:
PONTE MAIOR
Monumento histórico-artístico nacional.
A construcción primitiva romana data do século I
d. C. quizais dos tempos do Emperador Augusto. Os fundamentos e
gran parte da sillería baixa e media dos piares pertencen a esa
época. O arco central foi o máis amplo de tódalas pontes de
pedra do Imperio Romano.
A primeira reconstrucción medieval mandouna facer o Obispo D.
Lourenzo na primeira mitade do século XIII. Outros arranxos son
do XIV, XVII e XIX. Desta ponte servíanse entre
outras vías romanas, as que comunicaban Aquae Flaviae (Chaves)
e Bracara Augusta (Braga) con Lvcus (Lugo) e Iria Flavia.
Características principais da
ponte
Lonxitude
entre estribos ......208,30 m.
Altura
Max(Clave)- leito río.. 33,26 m.
Nª de arcos:
7 (Sábese que tivo ata 10)
Luz dos arcos:
Nª 1 .. 8,50
m.; Nº 2 ....18 m. ...
Nª 3...25,30 m.
Nº 4 .. 38,20 m.; Nº 5 ...27,10 m...Nª 6
...18,80 m.
Nº 7 .. 12,60
m.
|
Ponte Maior de Ourense.
Fotografía Pacheco 1960.
Vista aérea da Ponte
Maior de Ourense, onde se ven perfectamente os sete arcos
actuais. Descoñezo o autor da fotografía.
Ata aquí a
explicación que está á entrada da Ponte, xunto ó Colexio dos
Salesianos en Ourense.
O arco central ten unha altura de 33,26 m. é unha
luz de 38,20 m. A fotografía é de Mani Moretón. Este arco foi todo un problema ó longo dos séculos.
Nesta fotografía o arco da esquerda está asentado en coios,
penas e granitos descompostos sin compactar...Inda por riba
a dereita hai máis de 10 m de profundidade...
Arco
central da Ponte. No medio hai
sobre 10 m de profundidade.
A luz deste arco é de 38,20 m. e
de piar a piar hai máis de 43 m. Moita xente opina,
historiadores incluidos, que é o arco maior que existe no mundo,
dentro das pontes medievais, cousa que comparto inda que me
deixo levar polo meu amor a cidade onde nacín, o cal non é unha
proba convincente...
Fotografía Secundino Lorenzo.
Ponte Maior actual. Ano
2014. Nesta fotografía vense malamente os sete arcos.
Precisamente ó que peor se ve é o da dereita de todo, que é o
único romano. Fotografía S. Lorenzo.
Hoxe é unha ponte
claramente romana-medieval.
¿Estaba nese lugar a ponte romana?. Pois parece que si, hai
pilas de auténtica fábrica dos romanos... pero ¿como
era aquela ponte?. Ninguén ó sabe...Hipótesis, moitas?
Ponte Maior de Ourense,
coa luz da tardiña e sacada dende a Ponte do Milenio
(observar nos bidueiros da dereita a sombra da Ponte do
Milenio, curioso...).
Fotografía cedida por Ana de Lorenzo Aira. 20/04/2014.
Nesta fotografía de
principios do século XX, vese o único arco romano que ten a
ponte. Tamén se ve a igrexa dos Remedios fundada en 1522 por D.
Francisco Méndez Montoto no antiguo Campo do Desafio. Tamén
figura en primeiro plano a fábrica eléctrica de Conde Valvíos,
que entre 1915-1920 deu luz eléctrica a Ourense por primeira vez, cunha
turbina sencilla que podedes ver na Alameda de Ourense.... A
Chimenea que se ve foi feita por Buenaventura Reverter; a famosa
saga Reverter que logo faría, un dos irmáns, o outro foise para
Vigo, moitos edificios en Ourense. Hoxe neste lugar está o
Pabellón dos Deportes.
A
ponte tamén se coñece cos nomes de
Ponte Vella
e moita xente fala, mal falado, de Ponte Romana.
O correcto sería decir que é
Romana-Medieval.
Ó máis correcto é chamala
Ponte Maior. Na miña
xuventude, anos 1955-1968, onde o galego estaba mal visto, por
non decir perseguido, falábamos de "Puente Viejo", que
é o nome en castelán. Tamén Ponte do Miño,
Ponte de Ourense, e Ponte do
Terrón (o Terrón é ese peñascal
que se ve na fotografía anterior xunto a ponte).
Foi declarada,
xunto coa Igrexa dos Remedios, monumento histórico por Decreto da Xefatura do Estado de 6
de abril de 1961 (BOE
de 18 de abril de 1961, decreto 647). Neste decreto aparece o
nome de "Puente Viejo" ou "Puente romano".
Ver este link có decreto completo.
Pola ponte
Maior pasou durante moito tempo a estrada de Villacastín a Vigo,
a N-525, inaugurada 1860-63. Por certo que en 1880-84 houbo traballos na ponte con
motivo da estrada. Posteriormente este tráfico foi
desviado por outra ponte, pero seguían pasando coches ata o ano
1989. A ponte conserva o clásico marco ou moxón
indicador de km. neste caso 555, de sección
triangular, a escasos metros do final do petril
dereito.
O moxón está no
seu lugar, pero borraron a
información, neste caso N-625
e km. 555.
Preto deste
moxón está a cota base de
114,271 msnm. (Fotografía de S.
Lorenzo).
Hoxe en día e
dende 1989
está peonalizada e entra
dentro das tres cousas que hai que ver, según o dito,
en Ourense
cidade:
"Tres cousas hai en
Ourense que non hai en España:
o Santo Cristo,
a Ponte e as Burgas fervendo a auga".
Nesta fotografía aérea vese completo a
Ponte Maior cos sete arcos. Tamén a situación da Ponte nos
anos 1960. Na fotografía vese tamén a dereita a Igrexa
dos Remedios, entre árbores, que foi declarada, no
mismo decreto, como monumento histórico-artístico. ..."Complemento
de este excepcional puente y formando un solo
conjunto...". Resulta curiosa a asociación...
O documento dice o seguinte:
DECRETO 547/1961, de 6 de abril, por el que
se declara monumento histórico artístico el conjunto formado
por el Puente Viejo y la capilla de Nuestra Señora de los
Remedios, en Orense.
El llamado Puente Viejo o
Romano de Orense es uno de los más monumentales, antiguos y
bellos deEuropa.
Su origen romano, todavía de
manifiesto en las pilas del basamento con sus
característicos despieces y resalto de paramentos en los
sillares, y su monumentalidad, que ha motivado su elección
pra blasón de la capital y provincia de Orense, ofrecen una
de las más bellas perpectivas dentro del conjunto de la
ciudad al que da acceso.
Complemento de este excepcional
puente y formando un solo conjunto, tanto histórico como
artístico y monumental y situado en las inmediaciones es el
santuario de Nuestra Señora de los Remedios, fundado en 1522
por don Francisco Méndez Montoto, bajo la advocación de la
Virgen del Puente, al que se retiró su fundador hasta su
muerte. Su heredero don Álvaro Méndez el Viejo, restauró y
amplió la capilla colocando una imagen de piedra de la
Virgen de los Remedios, que desde entonces recibe allí su
culto. En su interior se conserva el sepulcro de su
fundador, sobre el cual se halla la estatua grande,
ejecutada en mármol, muestra valiosa de la escultura
funeraria en Galicia.
Por lo expuesto, vistos los
informes de la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando
y de la Comisaria General del Servicio de Defensa del
Patrimonio Artístico Nacioal; a propuesta...
Igrexa dos Remedios fundada en 1522 por D.
Francisco Méndez Montoto no antiguo Campo do Desafio. Esta
igrexa xunto coa Ponte Maior son conxuntamente monumento
histórico artístico. A fotografía é de Secundino Lorenzo.
1998. Fai pouco esta igrexa ardeu e hoxe, 2016, está
xa rehabilitada.
Estas son para min tres das mellores
fotografías das miles que hai da nosa ponte:
Ponte Maior de Ourense.
Seguramente contemporanea da seguinte, ou sexa 1960. Gústame xa que
vense seis arcos dos sete que ten, falta o arco da dereita. Ademais
permite ver o espacio de lecer que tiñamos os ourensáns da miña
época, marabilloso. Xa estaban facendo, no fondo detrás da
ponte, a explanada onde foi o Pabellón de Deportes. Hoxe esto
non é así e pola contra hai unha estrada nacional, á N-120, que pasa polo
segundo arco da esquerda. Un auténtico feismo, aparte unha estrada
que non ten razón de ser...A fotografía non me
estrañaría que fora de Pacheco. Descoñezo o autor...
A ponte maior polos anos 1960-65.
Marabillosa fotografía da que descoñezo o autor.
Fotografía sacada dende o
viaducto, polos anos sesenta, para mín é a imaxen que
teño da miña xuventude; observar, a fotografía está
feita no estiaxe do río e preto da ponte,
onde o coiñal se mete a dereita no río, chamábase O Vao,
e podía pasarse o río a pe, esta zona era a praia
de Ourense; logo quedou desfeita por unha estrada a
N-120 a esquerda e por un muro na parte dereita, que
sigo sin entender...
Outra fotografía da Ponte Maior de Ourense. Ademais,
moi curiosa xa que aparece ó fondo un pilar da Ponte Nova, inaugurada en 1919. Descoñezo o autor
da fotografía.
Estas
rochas e un coiñal que había en
tempos chamábase "O terrón". Hoxe
nesa zona está o Pabellón de
Deportes; antigo "campo da feira".
O "Terrón" a
esquerda do río, río abaixo da
Ponte. Os famosos barcos de dúas
dornas e a Ponte no ano 1920.
Monumento a
Curros Enriquez na misma Ponte, frente a capela
dos Remedios; a fotografía é de 1913,
concretamente o 24 de maio dese ano. En 1935
este monumento desaparece.
A historia destos feitos pódese ler neste link.
---------
Algúns detalles da súa construcción
e traballos de reparación:
A Ponte Maior é unha das maiores mostras de inxenaría
que se conserva da dominación romana e que xunto coa de Portomarín e
Lugo eran
os pasos obligados para o río Miño.
A Ponte aparece citada no testamento de Doña Urraca no
ano 1119 e foi reconstruida polo obispo D. Lorenzo I, señor da cidade nos
ano 1222-1275. Nesta ocasión casi totalmente. A dimensión da bóveda central
e a deficiente cimentación da pila 4, á dereita, no sentido do río (ver
a fotografía seguinte), motivou que posteriormente houbera que estar
traballando nestas deficiencias. Efectivamente ó non estar
suficientemente asentada na roca, as enchentas do río foron
socabando a pila.
Aquí están marcadas as pilas de esquerda
a dereita.
A pila 4, última
marcada, está mal asentada dende o
principio, á esquerda o río Miño ten
10 metros de profundidade.
Corte xeolóxico do
terreno polo eixe maior da Ponte
Vella según Macau Vilar. Tamén se
ven os que se fixeron para saber o
tipo de terreno que hai debaixo. A
pila 4 está sobre bolos ou cantos
rolados e granito descompuesto sin
compactar como primeiras capas.
Logo tuvo varios arranxos, xa que
seica en 1432 volveu a fallar o arco maior e encargase da obra o
maestro Alfonso García. Nestes anos hai outros maestros de obras
que tratan de apuntalar o arco pero o caso é que outra enchenta en 1449
volve a tirar o arco. As obras rematan en 1484, despois de
intentalo varios maestros, pero os cinco anos vense todo abaixo...
A partires destes anos o deterioro da
ponte vai a máis... Esta documentación está recollida por moitos
autores, os interesados podedes ver esta historia, con moito detalle,
no PDF de
Aser Ángel Fernández Rey , "El puente mayor de
Ourense siglos XVI-XVIII". Un traballo documentado sobre a
historia da ponte e que tendes en internet, publicado por Dialnet.
Entre todos os arranxos
do arco central é importante o do século XVII a cargo de Melchor Velasco, concretamente
no ano 1667, pero os problemas seguiron nos anos posteriores... Máis tarde foron suprimidas as torres defensivas.
Todos estos traballos están documentados
perfectamente. Parece que o traballo importante a cargo de Melchor
Velasco é o que leva a sona pero posteriormente sábese que nos séculos
posteriores foron moitos os arranxos que se fixeron...
Por señalar algúns dos
traballos:
Os únicos planos que se conservan de
todos estos traballos son do século XVIII, planos de Agustín Cousiño e
outros que poño a continuación. Os detalles dos mismos figuran no
traballo de Aser Ángel Fdez. xa citado:
Este é o plano xeral,
visto dende río abaixo da ponte;
a dereita a igrexa dos
Remedios. Os arcos están numerados.
Neste plano está marcada a ruína da pila do arco central.
Esta é a parte da igrexa dos Remedios. Aparece a torre e
os escalóns para baixar a igrexa.
Detalle da ruína da ponte, parte da igrexa (visión
invertida) e último arco.
Detalle defensa da ponte e arcos de entrada a cidade.
Ó final despois de ver os problemas da ponte fixéronse
obras e incluso certificouse a bondade das mismas. O resultado sabemos
non foi definitivo. A ponte seguíu a dar problemas...
En 1835 é o maestro Santiago Estévez o
que fai un arranxo pero tampouco foi difinitivo xa que en 1880 Sebastián
Matínez Risco volve a intentar a reparación. A enchenta de 1959 volve
dañar este pilar central e volvén aparecer as gretas. A peonización da
ponte parece que da unha tregua importante.
Para finalizar queda no misterio, como era a Ponte Romana no seu
principio, tendo claro como quedou convertido en Ponte Romana - Medieval. Sábese
que existiu, a Ponte Romana, polos sillares almohadillados que
aparecen en algunhas das bases das pilas da Ponte e tamén polos miliarios romanos que
aparecen antes e despois da ponte.
Nesta fotografía vese a pila da marxen
esquerda (do arco central), augas arriba. Esta pila está
perfectamente asentada en roca. Os sillares da parte
inferior son romanos.
Esto proba que houbo
ponte romana, pero ¿como era?.
A fotografía esta collida dun
traballo marabilloso publicado por Carlos Nardiz Ortiz
sobre "Los
puentes romanos de Galicia", que cito tamén máis abaixo e suministro o
link do traballo.
Nota: en marzo de
2016 aparece nas librerías un libro marabilloso
"A Ponte Maior" de
Juan Carlos Rivas
Fernández-Xesta, editado pola Diputación
de Ourense . Deste libro que aparece cando xa
tiña eu artellada esta ficha, retomo
moitas cousas entre elas estas fotografías nas
que aparecen as grandes cuñas practicadas polos
canteiros romanos na extracción dos sillares da
canteira e que logo non eliminaron ó colocalas.
Fotografías de
varias piezas da Ponte onde aparecen as marcas
das cuñas que utilizaban os romanos. Fálase de
que estas pezas viñeron das canteiras de Mugares en
Toén.
Esta fotografía
está sacada do libro citado "A Ponte Maior" de
Juan Carlos Rivas.
Esta paisaxe é do
pintor Antonio Cendón, vese a Ponte
Maior de Ourense en 1850. Observar moitas curiosidades, entre
elas a inclinación da ponte que é correcta,
naqueles tempos era así..., logo foi cambiada xa
que había accidentes pola inclinación e o final
a esquerda... Observar
a parte de atrás a esquerda
onde chegaba, a carón da Ponte Maior,
un ramal do río Barbaña,
onde había a chamada Ponte Pequena; a liña descendente de Santa
Ladaiña, o socalco de Reza, o coiñal e as rocas, etc. Hoxe
cambiou moito esta paisaxe, na miña opinión a
peor...
Este dibuxo tomado
do libro "A Ponte Maior" de Juan Carlos Rivas mostra o
ramal de desvio do Río Barbaña (na curba a esquerda a 50
m. de Ponte Lebrona) e a súa desembocadura na misma
ponte Maior. Nese lugar observar casi un ángulo recto
que facía a ponte e no que houbo moitos accidentes (século
XVIII e anteriores, logo suprimiuse). Este ramal do río
Barbaña (hai varias teorías), foi feito para desviar nas
enchentas o río Barbaña e que non pasaran as augas río
arriba como pasa hoxe. Casi todo ano estaba con charcas,
que por certo cheiraban bastante.
Nesta fotografía
vese onde desembocaba ese ramal do río Barbaña;
ver tamén ó estreita que era a Ponte Maior e tamén "O
Terrón" a dereita enfrente onde estaba a fábrica
eléctrica de Conde Valvíos.
Aquí estaba
tamén un dos pasos do río Miño en Ourense, o de Porto
Auriense, un paso de barca. Mais arriba o Vao, un paso a
pe, onde hoxe está a pasarela do centro comercial,
por onde se pasaba no verán o río perfectamente. O outro
paso, o Porto Vello, estaba situado a altura da
actual capela, tamén era de barca.
Neste dibuxo, que aparece no libro de
Manuel Durán Fuentes ,
"La Construcción de puentes romanos en
Hispania", Santiago 2004, aparece o alzado actual da
Ponte, o máis alto, e a hipotética Ponte romana, máis baixa
e en negro.
Sobre
o ano 1571
foi demolida unha torre que tiña, torre defensiva, e faise outra na
entrada. En 1837 faise unha segunda do lado de Canedo (hoxe barrio da Ponte
de Ourense), pero rematada a guerra
Carlista en 1839 faise a demolición das dúas. Parece ser que había problemas
co tránsito dos carros de todo tipo que pasaban pola ponte.
A torre figura no
escudo de Ourense.
Resumindo, ¿que queda hoxe,
en abril de 2014 da Ponte Romana de Ourense?, pois pouco, un
arco e a base dos arcos principais da ponte, as pilas da ponte, que sí son
romanas e que durante vinte séculos foron o gran problema da
Ponte.
Posteriormente
vexo no libro "A Ponte Maior"
de Juan Carlos Rivas, que esta ponte ten
moitos máis elementos romanos dos que parece. Juan
Carlos Rivas demostra, facendo ver perfectamente,
en varios capítulos do seu libro, que hai
moita sillería romana conservada e fala de que a
ponte ten polo menos dúas de cinco partes romanas.
Son moitas as hiladas de pedra perfectamente
labrada e, por certo de moita calidade,
conservadas nesta ponte, hiladas que son, sin
lugar a dúbidas, romanas. Juan Carlos Rivas fala de
Ponte romano-medieval...
Pilas da Ponte
no sentido da corrente. A da esquerda é a Pila 1.
Juan Carlos Rivas escribe que na pila 1 (primeira a
esquerda según o sentido da corrente) hai hiladas
soterradas na cara sur e outras na norte. Na pila 2
hai 14 nunha cara e 15 noutra. Na pila 3 ata 20
hiladas, e na cara oeste 18. Na pila 4, a
conflictiva, conserva as tres primeiras. Na pila 5 hai ata 18 na cara este e outras nas outras caras.
Na pila 6 conserva sobre 7 hiladas. Na pila 7
catro hiladas e seguro que hai algunhas baixo terra.
Todos estos
datos demóstrao con fotografías e texto.
Resaltadas as
hiladas romanas. Neste caso é a cara este da pila 5,
con 18 hiladas romanas. (Por hilada enténdese
una fila de pedras labradas e colocadas).
Neste caso son
2 hiladas da cara norte da pila 4.
---
Noutro traballo
marabilloso publicado por Carlos Nardiz Ortiz sobre "Los puentes romanos de
Galicia", ponse de manifesto os problemas da Ponte Maior de Ourense.
Sobre todo o asentamente da pila principal a parte dereita que aparece no
dibuxo e que quedou asentada sobre cantos rodados, arenas e granitos
descompostos. Nese lugar o río ten sobre 10 m. de profundidade e baixar a
pila ata a roca situada a esa distancia eran palabras maiores para a
inxeniería romana, apesares de que eran unhos auténticos mestres no arte da
cantería...
Na fotografía puxen estos detalles
que explican gráficamente os problemas da ponte.
Nesta fotografía, feita na estiaxe
do río, vense os asentamentos en roca .
Resumindo moito, o
traballo completo podedes velo
neste link en formato pdf, revista de Obras Públicas setembro de 1991,
"Los puentes romanos de Galicia", os romanos lóxicamente buscaban terreos rocosos para poñer
as pilas das pontes, tamén usaron pontes de madeira... O caso de Ourense non
foi así, xa que unha parte non está sobre roca, o que motivou os problemas
que tuvo ó longo dos séculos. É curioso como resolvían os
problemas de asentamento en terrenos con auga. Repito que o traballo citado
é sensacional e explica estos pormenores. Tamén decir que resulta complexo,
xa que é moi técnico, entendelo. O final houbo problemas coas pilas da ponte xa que o arco era moi
grande, a profundidade entre 10-14 metros na estiaxe, outro problema, e non funcionou ben, a proba son todos os retoques que tuvo o longo dos séculos...
Observar no centro o
asentamento da ponte na marxe esquerda en roca e na dereita en cantos
rodados, areas e granito sin compactar.
Ó final, sobre a Ponte
romana antiga soio vexo unha hipótesis que está neste dibuxo,
seguro que houbo ou hai moitas:
A Ponte
romana sería a máis baixa, en negro. Traballo de Durán
Fuentes. "La construcción de puentes romanas en Hispania".
Santiago 2004.
--------------------------------------------------
Na
Ponte Maior de Ourense no 2015 parece que se vai facer
unha actuación a fondo.
Ver
uns detalles do cambio que vai a ter nos próximos anos:
Decir que no
estudio previo das obras parece ser que a ponte non ten
problemas estructurais, ou sexa están todos os problemas
anteriormente enumerados resoltos: a cepa do arco
central perfectamente asentada, etc. Dubido destes
datos...
Polo tanto non
necesita, nesta ocasión, actuacións sobre a súa
estructura.
O seu estado vese
nas fotografías e parece vai ter uns arreglos a fondo.
As obras costarán
sobre 1 millón de euros que pagará a Consellería de
Medio Ambiente e Cultura, actuarase en dúas fases unha
na estructura básica e outra no entorno. En total 15
fases.
O inxeneiro Manuel
Durán Fuentes e o arquitecto Manuel Durán Arriero
firman o proxecto que chaman de limpeza,
reparación, recuperación, adaptación...
Deixan claro
que non haberá que reforzar a base da ponte como no
século XIX nin moito menos levantar o arco
central que se fundiu no século XV.
Algunhas das
cousas que se van rectificar. Tamén as barandillas
actuais vanse cambiar. Por suposto a retirada da tubería
de abastecemento e a nova conexión de redes do Barrio da
Ponte.
Veremos como queda
esta Ponte emblema de Ourense.
Sorte
ó inxeneiro
e ó arquitecto, o Pai Miño merece esa obra e moitas máis.
Esperemos que no
futuro ó contemplar o río dende a Ponte non se vexan,
río arriba, a saída de augas fecais día si e día tamén a
50 m. da Ponte, na marxe esquerda do río e a altura dos
Salesianos, sobre todo cando o río vai baixo...Este tema
é unha constante xa que o mismo pasa coa Ponte do
Milenio e a saída do río Barbaña.
Nota:
tratarei de ver o que escribe Juan Carlos
Rivas sobre as deficiencias estructurais
desta ponte e cotexar co anterior.
No
capítulo X do citado libro "A Ponte Maior" o
autor fai unha crítica durísima e para mín
xustificada do realizado o redor da Ponte,
dende a estrada N-120, o Centro Comercial,
a pasarela entre dúas xoias, eu diría
impresentable pasarela, parte do Edificio
dos Salesianos, etc.
Na
Conclusión e consideracións finais
insiste ..."solo aparente robustez del
puente y en la extrema ligereza estructural
del mismo..". Critica a última actuación por
parte da empresa Galiver de Trabajos
verticales, ..."consistió en una muy liviana
y chapuzera extración de vegetación...".
Remata
de forma moi dura con este texto:
..."En
el libro Puentes históricos de Galicia
del año 1989, sus autores, los
ingenieros Alvarado, Durán y Nárdiz dicen lo
siguiente respecto al puente viejo de
Ourense:
El río y su puente sufren desde hace
veinte o treinta años una continua y
progresiva agresión, materializada en la
falta de limpieza y saneamiento de las
márgenes, total despreocupación por la
estética de los edificios próximos,
construcción de la carretera del Acceso
Centro a Galicia bajo uno de los arcos
del puente, "que causó un daño estético
notable al monumento, al mismo tiempo
que enterró la parte romana de la
primera pila", movimiento de tierras y
vertidos incontrolados, etc.
Pues
bien, en la actualidad despues de veinte
anos la situación continua lamentable y casi
similar a la expresada por los autores de
esta importante obra.
Hoy,
en muchos lugares de España y de Europa, se
sigue lamentando la pérdida de puentes
famosos, verdaderos monumentos que eran el
orgullo de los lugareños y que le daban
renombre a las ciudades. Cualquier ourensano
que no sea capaz de ver en este su más
venerable monumento, tanto mérito, tanta
historia, tanta belleza y tanto respeto
irradia, no debería ser merecedor del
mismo"...
Hasta
aquí lo que dice Juan Carlos Rivas en
el libro "A Ponte Maior".
Efectivamente a Ponte Maior merecía outra
cousa. Houbo moitas promesas e nada máis.
Deduzco que a "actuación a fondo" da que
falan no 2015 é simplemente un lavado da
cara que non acomete para nada os
problemas serios que ten a nosa Ponte Maior,
un monumento único que representa a Ourense.
Quixera equivocarme...
Xa
está posto o cartel da obra, abril
2016, "Execución da 1ª fase de posta en
valor da Ponte Vella. Ourense. Traballos de
calzada e iluminación. 304.110,98 €.
Para
completar o anterior pode verse unha
entrevista do diario La Región feita a Juan
Carlos Rivas Fernández-Xesta onde aparte
cousas moi curiosas sobre a Ponte, como a
ubicación do río Barbaña que desembocaba
xusto na ponte, a parte romana da ponte
moito maior do que se cree ata o grado de
deterioro que ten hoxe "un urbanismo de
pésima calidades, que levou a Ponte Romana a
asfixia, entre outras moitas cousas. Así
sobre o que se vai facer dice:
..."Lo que van a hacer me parece muy
pobre. Se necesita más dinero del
presupuestado. Para restaurarlo hay que
gastar dinero como hicieron en Andalucía
con el puente de Córdoba. Las
instituciones no se preocuparon nunca
del puente. De hecho, el urbanismo, de
pésima calidad, llegó al puente y lo
tiene ahogado.. No se preocupan de
limpiarlo ni de su conservación, tiene
graffitis e incluso permiten
aparcamientos de coches debajo de los
arcos del puente cuando debiera estar
despejado como monumento que es.
Propongo que se haga patrimonio de la
Humanidad"...
Este texto e toda a entrevista podedes vela
no diario La Región de 10/04/2016.
http://www.laregion.es/articulo/ourense/urbanismo-pesima-calidad-llego-puente-romano-y-asfixia/20160410070216613741.html
---0---
Remataron as obras da
ponte, comentarios e fotografías do
resultado final. (Dic. 2016)
Seica para o 2020 terán
rematada a segunda fase, que afectará o entorno
da ponte.
Ver este link de La Región.
Volver.
Outras pontes do Miño
|