Dos gregos aprendín que ríos e regatos
Son deuses que abandonan por veces os seus pazos
E gozan con vagar camiños e meandros,
Regueiros e fervenzas, torrenteiras e saltos.
Así que non me enganas, oh Miño derrubado
No límite do inverno, alá no fin de marzo,
Que sei que te apresuras, que sei que vas de paso,
A ollar polar ribeiras, nas árbores dos campos,
Manuel Fernández Alvarez. |