As feridas dos embalses
Pequeno resumen, pero básico, do informe de Icomos-Consejo Internacional de Monumentos y Sitios sobre convertir la Ribeira Sacra en Patrimonio Mundial .
O resto tendes o link do diario La Región do Domingo 13 de Junio de 2021, ao final do texto.
Levo 30 anos queixándome de que na provincia de Ourense os encoros e as minicentrais supoñen unha desfeita total. O río Sil na Ribeira Sacra e fora dela son todo encoros e minicentrais, encoros ademais que ningún cumple as normas máis elementais de conservación da fauna e da flora, en particular dos ecosistemas. O río Miño, na Ribeira Sacra son tamén todo encoros nas mismas condicións, tanto o encoro dos Peares como o de Belesar ocupan totalmente a parte da Ribeira sacra e incumplen as leis totalmente. Na súa construcción mirouse pouco, moi pouco, o seu patrimonio.
Por primeira vez, e creo que non me equivoco, La Región escribe sobre o freno a candidatura da Ribeira Sacra pola forte transformación de presas e embalses que causan degradación nos paisaxes, na población e nos ecosistemas e obligan a revisar un modelo caduco e alleo ao territorio.
O artigo é moi duro xa que fala de todas esas cousas.
Os expertos do Icomos-Consejo Internacional de Monumentos y Sitios, ligada á ONU e a traves da UNESCO, visitaron a zona e a súa conclusión non deixa lugar a dúbidas:
Recollo estas frases:
"Han colocado la producción de energía y sus infraestructuras en el corazón de un territorio sagrado..."
"...La destrucción del paisaje y la escasa repercusión que ello ha tenido, dejando tras de sí una población envejecida y pueblos y templos vacios y abandonados.."
En cada unha das 13 páxinas do informe que remitiron a Unesco aparece polo menos unha mención ao: ..." dano que xeneraron os embalses nunha zona que sufriu una despoblación galopante, o mismo tempo que as hidroeléctricas enchían o bolsillo".
"Na zona hay un alto grado de despoblación, al mismo tiempo que las hidroeléctricas se llenaban los bolsillos los pueblos se vaciaban..."
"...Es inexplicable a su juicio como se puede relacionar estos gigantes embalses con la historia del monaquismo o usos tradicionales de la tierra asociados al carácter sagrado del paisaje."
"Destacan las inundaciones de terrenos agrícolas históricos e incluso templos anegados que tuvieron que ser trasladados para construir esos gigantes hidroeléctricos que poco o nada han reportado al territorio y a los habitantes..."
O artigo é moi duro, menudo pau. Fan referencia tamén o impacto das turbinas eólicas da zona.
Recollo o último punto pola súa importancia, o resto podélo ler no artigo de La Región, supoñendo que non desapareza.
Eu penso que inda non viron todo, quedaron no tinteiro algunhas iglesias trasladas polos encoros, aparte das citadas, como Villamarín por exemplo. En canto os ecosistemas pensar que o artigo fala de impacto brutal pero quédase corto, hoxe nesas zonas non hai ninguna especie migratoria, ou sexa o 0% do que había a principios do século XX.
..."Entre monasterios, iglesias, ermitas e viñedos a plena vera del río, los expertos se toparon con un amplio despliegue...sigue o orixinal a continuación.
Os expertos non entenden como se pode relacionar estos xigantes embalses coa historia do monaquismo e os usos tradicionais da terra asociados a eles", esa terra desaparece na maioría dos casos así como a fauna e flora asociada a elas...
O artigo é moi duro. Quedan tres anos para ver como evoluciona o tema, o caso e que pouco moi pouco se mirou no século XX cara esa xoia que eran os ríos Sil e Miño e os estragos feitos creo están a vista de todos. Unha desfeita auténtica e o peor...os galegos sin recibir nada de nada...como dice o artigo "...Unas migajas de pan..."
