“Auga corrente, non mata á xente;
auga encorada auga envelenada …”
Este dito popular ten
explicación científica no caso do Umia. A saber: desde o 2006 en
que se soubo da existencia da cianobacteria no río, a
Coordinadora dixo mil veces que este microalga non se volve
tóxica cando a auga circula, esto é, cando o río discurre libre,
sen atrancos como o encoro, e que só medra e produce ese “bloom”
tóxico cando a auga está estancada.
Todos os que saben algo de ríos
e do seu ecosistema saben iso, pero á Xunta e ós que se
enriquecen co problema do río interesalles sembrar a confusión e
botarlle a culpa á sequía (aínda que o ano pasado non houbo
sequía, nin o anterior …), ou ós famosos verquidos por
actividade agrícola e gandeira … ogallá houbera actividade
agrícola e gandeira na zona …
A Coordinadora fai un chamamento
á cidadanía, que é a que costea esta aberración, para parar xa
tanto derroche de carto público, que nada soluciona e só enche
os bolsillos de catro aproveitados.
Debemos todos pedir explicacións
á Xunta de porque van invertir agora 22 millóns de euros en
recuperar un río que destruíron eles, e que ten unha solución
mais ecolóxica, económica e definitiva como é o desmantelamento
do encoro, poñendo por diante os intereses xerais ós privados, o
que permitiría de novo o uso secular do río como lugar de
esparcemento e, o mais importante, como abastecedor de auga
libre de toxicidade.
Despois da inxente cantidade de
cartos malgastados (o proxecto, a contrucción, o reforzo do muro
polas gretas aparecidas, a ducia de estudios pola existencia da
toxicidade, a construcción da ETAP de Caldas, os contratos para
limpeza e recuperación das marxes, os dragados, as cisternas, o
carbono activo, as analíticas, … así ata casi 30 millóns de
euros …) agora outros 22 millóns de euros máis. ¿Que intereses
defende a Xunta?.
Seguiremos falando do Umia. Así
estamos desde o 17 de abril de 1998 que comenzaron –de noite- as
obras. Mentras tanto seguirán distraendo a nosa atención coa
sequía e con estudios para eliminar o problema que eles mesmos
crearon.
Hai mais culpables que os da
Xunta. Hai pecados por acción e por omisión … municipal. Falta
coraxe, honestidade e sobre todo, respeto ás persoas e á
natureza.
E a Coordinadora advirte: Co
encoro, cando non chove, malo, pero se chove moito, peor.
Será por iso que se está
reforzando outra vez o muro da presa.
Se no ano 1998 se fixera caso á
Coordinadora ¡cantos cartos e digustos houbéramos aforrado!.
20 outubro 2011.
Coordinadora Antiencoro de
Caldas de Reis, Cuntis e Moraña.